Publiczna Szkoła Podstawowa im. Przyjaciół Dzieci w Przytyku

11 listopada obchodzimy Narodowe Święto Niepodległości, które jest polskim świętem państwowym upamiętniającym odzyskanie przez Polskę niepodległości w 1918 roku. Uwolnienie kraju z jarzma zaborców nastąpiło po 123 latach trwania zniewolenia.

Coroczne obchody Święta Niepodległości odbywają się 11 listopada – ten dzień został wyznaczony jako data umowna odzyskania niepodległości. Sam proces odbudowy niezależności przez Polskę nie został wdrożony z dnia na dzień, ale składał się z serii wydarzeń.

Warto wspomnieć powołanie Rady Regencyjnej, która ogłosiła niepodległość państwa 7 października 1918 roku. Znamiennym dniem okazał się też 11 listopada, gdy zwierzchnią władzę wojskową otrzymał Józef Piłsudski.

Zbiegło się to również z zawarciem rozejmu w Compiègne i oficjalnym zakończeniem I wojny światowej. Właśnie tę datę – 11 listopada 1918 roku – ogłoszono oficjalnym dniem odzyskania przez Polskę niepodległości.

Oficjalnie Święto Niepodległości zaczęto regularnie obchodzić 11 listopada 1937 roku, przy czym obchody odbyły się tylko dwa lata z rzędu ze względu na wybuch II wojny światowej w 1939 roku. W 1945 roku święto zniesiono na czas okupacji, a przywrócone zostało jako Narodowe Święto Niepodległości dopiero w 1989 roku.

Obecnie 11 listopada jest świętem wolnym od pracy, które jest co roku uroczyście obchodzone w całej Polsce. Popularnością cieszą się wydarzenia cykliczne takie jak biegi niepodległości, parady uliczne, koncerty patriotyczne, wystawy czy inscenizacje historyczne.

Walka o niepodległość Polski upamiętniona została przez poetów polskich. Oto piękne patriotyczne wiersze Antoniego Słonimskiego, Tadeusz Różewicza i Edwarda Słońskiego.

„Polska”
Antoni Słonimski

I cóż powiedzą tomy słowników,
Lekcje historii i geografii,
Gdy tylko o niej mówić potrafi
Krzak bzu kwitnący i śpiew słowików.

Choć jej granice znajdziesz na mapach,
Ale o treści, co je wypełnia,
Powie ci tylko księżyca pełnia
I mgła nad łąką, i liści zapach.

Pytasz się, synu, gdzie jest i jaka?
W niewymierzonej krainie leży.
Jest w każdym wiernym sercu Polaka,
Co o nią walczył, cierpiał i wierzył.

W szumie gołębi na starym rynku,
W książce poety i na budowie,
W codziennej pracy, w życzliwym słowie,
Znajdziesz ją w każdym dobrym uczynku.

 „Oblicze Ojczyzny”
Tadeusz Różewicz

Ojczyzna To Kraj Dzieciństwa,
Miejsce Urodzenia,
To Jest Ta Mała Najbliższa
Ojczyzna.
Miasto, Miasteczko, Wieś,
Ulica, Dom, Podwórko,
Pierwsza Miłość,
Las Na Horyzoncie,
Groby.
W Dzieciństwie Poznaje Się
Kwiaty, Zioła, Zboża,
Zwierzęta,
Pola, Łąki,
Słowa, Owoce.
Ojczyzna Się Śmieje.
Na Początku Ojczyzna
Jest Blisko,
Na Wyciągniecie Ręki.
Dopiero Później Rośnie,
Krwawi,
Boli.

„Ta, co nie zginęła”

Edward Słoński

Rozdzielił nas, mój bracie,
zły los i trzyma straż —
w dwóch wrogich sobie szańcach
patrzymy śmierci w twarz.
W okopach pełnych jęku,
wsłuchani w armat huk,
stoimy na wprost siebie —
ja — wróg twój, ty — mój wróg!
Las płacze, ziemia płacze,
świat cały w ogniu drży…
W dwóch wrogich sobie szańcach
stoimy ja i ty.

Zaledwie wczesnym rankiem
armaty zaczną grać,
ty świstem kul morderczym
o sobie dajesz znać.
Na nasze niskie szańce
szrapnelów rzucasz grad
i wołasz mnie, i mówisz:
— To ja, twój brat… twój brat! —
Las płacze, ziemia płacze,
w pożarach stoi świat,
a ty wciąż mówisz do mnie:
— To ja, twój brat… twój brat! —

O, nie myśl o mnie, bracie,
w śmiertelny idąc bój
i w ogniu moich strzałów,
jak rycerz, mężnie stój!
A gdy mnie z dala ujrzysz,
od razu bierz na cel
i do polskiego serca
moskiewską kulą strzel.
Bo wciąż na jawie widzę
i co noc mi się śni,
że Ta, co nie zginęła,
wyrośnie z naszej krwi.

 Ponieważ tym roku w naszej szkole ze względu na pandemię nie będzie uroczystego apelu, uczniowie klas młodszych postanowili świętować 11 listopada wykonując piękne kotyliony.

Uczniowie klas starszych porozmawiają o rocznicy odzyskania niepodległości przez Polskę podczas zajęć z wychowawcami.